کد مطلب:150278 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243
راه تحقق حاکمیت دینی در آینده تاریخ
السلام علیك یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائك، علیك منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتكم.
مقام امام همچون قرآن دارای ظاهر و باطن می باشد و به فرمایش پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم قران دارای هفتصد بطن است و هر كس از ظاهر سیر كرد، در هر مرحله ای با بطنی از قرآن روبرو خواهده شد به طوری كه نه ظاهر را حذف می كند و نه به ظاهر بسنده می كند، و از آن جایی كه ظاهر قرآن حكایت از باطنی دارد و این باطن ادامه دارد، هر چه با ظاهر انس داشته باشیم ولی در ظاهر متوقف نشویم، به حقایق عالیه می رسیم. اگر یقین داشته باشیم كه قلب امام، مقام قرآن است و همان است كه فرمود با مقام غیبی قرآن تماس ندارند مگر مطهرون «لا یمسه الا المطهرون» - واقعه / 79 -
و قلب امام هم باطن و هم ظاهر دارد و حركات امام ظاهر آن باطن است، و نه باید ظاهر را به اسم باطن رها كرد و نه باید ظاهر را گرفت و از باطن و باطن و همین طور تا هفتصد بطن محروم شد، آنگاه یقین پیدا می كنیم كه به كربلا باید به شدت با یك آمادگی عمیقی، توجه و نظر كرد.
مهم آن است كه بدانیم كربلا چه درجاتی دارد، آنگاه هر كس به اندازه ای كه آمادگی رسیدن به عمق این سرّ الله را داشته باشد، با اسراری از عالم وجود آشنا می شود. این كه می بینید كربلا برای هر كس به یك اندازه پیام ندارد برای این است كه كربلا یك پدیده محدود اعتباری نیست، جنگ چالدران نیست، اصلا جنگ نیست، یك مأموریت است برای اینكه حضرت حق جل جلاله از طریق حسین علیه السلام دین خود را در همه ابعاد به بشریت نشان دهد. اگر در قرآن فرموده است كه بدون ولایت، دین «تمام» است ولی «كامل» نیست، «اتممت علیكم نعمتی» هست ولی بدون ولایت «اكملت» نیست برای آن است كه ولایت، یك ظهور متعالی در كربلا دارد كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله از قبل خبر داده بودند، آنجا كه فرمودند «حسین منی و انا من حسین»، یعنی من به عنوان رسول خدا و كسی كه دارای رسالت است با حسین معنا می شوم و حسین و كربلا هم با من معنا می شوند، یعنی كربلا در كنار رسالت و رسالت در كنار كربلا یك جامعیت متعالی است تا انسان به آن نوری كه باید وصل شود، وصل گردد.
وقتی به این نكته پی بردیم كه كربلا سرّ الله است و خودمان را به طرف آن باطنی كشیدیم كه ظاهر از آن حكایت دارد، آرام آرام به لطف خدا هر زمان چهره ای و بطنی برای ما روشن می شود؛ به همین دلیل است كه كربلای بدون تحلیل فقط یك جنگ است، كربلای بدون تحلیل مثل قرآن بدون تفسیر است و قرآن بدون تفسیر یعنی فقط لفظ، كسی كه خودش را به اسرار كربلا نكشاند مثل كسی است كه قرآن را بدون تفسیر می خواند و ظاهر الفاظ قرآن هم كه چیزی به انسان نمی دهد. یك فردی كه سواد عربی دارد ولی بنای سلوك و تزكیه ندارد و طالب سیر غیبی نیست، هر چند كه آیات قرآن را بخواند هدایت و رحمت و بركت به دست نخواهد آورد. كسی كه طالب سیر غیبی است و از قرآن هدایت می گیرد و آرام آرام هم باطن آن برایش روشن می شود، كربلا هم آرام آرام حقیقتش را به او می نمایاند، قرآن تفسیر می خواهد و پس از آن تأویل می خواهد و بعد هم یك دل، دگر هیچ، دقیقا كربلا هم همین طور است، كربلای بی تحلیل كربلا نیست.
حضرت اباعبدالله علیه السلام و ائمه هدی - سلام الله علیهم - همه اصرار و تأكیدشان بر این است كه ما از كربلا اسراری بیابیم تا برای ابد هدایت شویم و بنابراین همه عزیزان باید برای سیر در كربلا و كشف سرّ آن آماده شوند و غیر ممكن است كه در كربلا در حد وسعت وجود ما اسرارش را برای ما نگشاید. در خصوص كربلا ذكر دو نكته ضروری است: اولا: كربلا سرّ و بطن طولی دارد، یعنی هر كس به اندازه رشد و تعالی اش با یك مرتبه از كربلا روبرو می شود و ثانیا: كربلا كمالات عرضی دارد، یعنی در یك موضع، یك جور تغذیه ات می كند و در موضع دیگر، به صورت دیگر تغذیه ات می كند. اگر میخواهی جامعه را اصلاح كنی، فقط با كربلا می توانی، اگر می خواهی قلبت را تغذیه كنی، فقط با كربلا می توانی، اگر می خواهی تعلیم و تربیت یاد بگیری، فقط با كربلا می توانی، یعنی كربلا هم عرض عریضی دارد كه در هر مرتبه ای در همه استعدادها و زمینه های طلب كمال و حقایق با تو روبرو می شود و هم یك طولی دارد كه از این رهگذر جان چو دیگر شد، جهان دیگر شود و هر چه متعالی شدید و عظمت اباعبدالله علیه السلام برای شما روشن شد. آنگاه به وادی حیرت قدم خواهید نهاد. ان شاء الله.
مقام امام همچون قرآن دارای ظاهر و باطن می باشد و به فرمایش پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم قران دارای هفتصد بطن است و هر كس از ظاهر سیر كرد، در هر مرحله ای با بطنی از قرآن روبرو خواهده شد به طوری كه نه ظاهر را حذف می كند و نه به ظاهر بسنده می كند، و از آن جایی كه ظاهر قرآن حكایت از باطنی دارد و این باطن ادامه دارد، هر چه با ظاهر انس داشته باشیم ولی در ظاهر متوقف نشویم، به حقایق عالیه می رسیم. اگر یقین داشته باشیم كه قلب امام، مقام قرآن است و همان است كه فرمود با مقام غیبی قرآن تماس ندارند مگر مطهرون «لا یمسه الا المطهرون» - واقعه / 79 -
و قلب امام هم باطن و هم ظاهر دارد و حركات امام ظاهر آن باطن است، و نه باید ظاهر را به اسم باطن رها كرد و نه باید ظاهر را گرفت و از باطن و باطن و همین طور تا هفتصد بطن محروم شد، آنگاه یقین پیدا می كنیم كه به كربلا باید به شدت با یك آمادگی عمیقی، توجه و نظر كرد.
مهم آن است كه بدانیم كربلا چه درجاتی دارد، آنگاه هر كس به اندازه ای كه آمادگی رسیدن به عمق این سرّ الله را داشته باشد، با اسراری از عالم وجود آشنا می شود. این كه می بینید كربلا برای هر كس به یك اندازه پیام ندارد برای این است كه كربلا یك پدیده محدود اعتباری نیست، جنگ چالدران نیست، اصلا جنگ نیست، یك مأموریت است برای اینكه حضرت حق جل جلاله از طریق حسین علیه السلام دین خود را در همه ابعاد به بشریت نشان دهد. اگر در قرآن فرموده است كه بدون ولایت، دین «تمام» است ولی «كامل» نیست، «اتممت علیكم نعمتی» هست ولی بدون ولایت «اكملت» نیست برای آن است كه ولایت، یك ظهور متعالی در كربلا دارد كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله از قبل خبر داده بودند، آنجا كه فرمودند «حسین منی و انا من حسین»، یعنی من به عنوان رسول خدا و كسی كه دارای رسالت است با حسین معنا می شوم و حسین و كربلا هم با من معنا می شوند، یعنی كربلا در كنار رسالت و رسالت در كنار كربلا یك جامعیت متعالی است تا انسان به آن نوری كه باید وصل شود، وصل گردد.
وقتی به این نكته پی بردیم كه كربلا سرّ الله است و خودمان را به طرف آن باطنی كشیدیم كه ظاهر از آن حكایت دارد، آرام آرام به لطف خدا هر زمان چهره ای و بطنی برای ما روشن می شود؛ به همین دلیل است كه كربلای بدون تحلیل فقط یك جنگ است، كربلای بدون تحلیل مثل قرآن بدون تفسیر است و قرآن بدون تفسیر یعنی فقط لفظ، كسی كه خودش را به اسرار كربلا نكشاند مثل كسی است كه قرآن را بدون تفسیر می خواند و ظاهر الفاظ قرآن هم كه چیزی به انسان نمی دهد. یك فردی كه سواد عربی دارد ولی بنای سلوك و تزكیه ندارد و طالب سیر غیبی نیست، هر چند كه آیات قرآن را بخواند هدایت و رحمت و بركت به دست نخواهد آورد. كسی كه طالب سیر غیبی است و از قرآن هدایت می گیرد و آرام آرام هم باطن آن برایش روشن می شود، كربلا هم آرام آرام حقیقتش را به او می نمایاند، قرآن تفسیر می خواهد و پس از آن تأویل می خواهد و بعد هم یك دل، دگر هیچ، دقیقا كربلا هم همین طور است، كربلای بی تحلیل كربلا نیست.
حضرت اباعبدالله علیه السلام و ائمه هدی - سلام الله علیهم - همه اصرار و تأكیدشان بر این است كه ما از كربلا اسراری بیابیم تا برای ابد هدایت شویم و بنابراین همه عزیزان باید برای سیر در كربلا و كشف سرّ آن آماده شوند و غیر ممكن است كه در كربلا در حد وسعت وجود ما اسرارش را برای ما نگشاید. در خصوص كربلا ذكر دو نكته ضروری است: اولا: كربلا سرّ و بطن طولی دارد، یعنی هر كس به اندازه رشد و تعالی اش با یك مرتبه از كربلا روبرو می شود و ثانیا: كربلا كمالات عرضی دارد، یعنی در یك موضع، یك جور تغذیه ات می كند و در موضع دیگر، به صورت دیگر تغذیه ات می كند. اگر میخواهی جامعه را اصلاح كنی، فقط با كربلا می توانی، اگر می خواهی قلبت را تغذیه كنی، فقط با كربلا می توانی، اگر می خواهی تعلیم و تربیت یاد بگیری، فقط با كربلا می توانی، یعنی كربلا هم عرض عریضی دارد كه در هر مرتبه ای در همه استعدادها و زمینه های طلب كمال و حقایق با تو روبرو می شود و هم یك طولی دارد كه از این رهگذر جان چو دیگر شد، جهان دیگر شود و هر چه متعالی شدید و عظمت اباعبدالله علیه السلام برای شما روشن شد. آنگاه به وادی حیرت قدم خواهید نهاد. ان شاء الله.